10ـ رسانه‌های غربی و منطقهای:
رسانه‌های غربی و رسانه‌های منطقهای وابسته به غرب به خصوص رسانه‌های فارسی زبان (ایران انترناشنال، صدای آمریکا، بی بی سی، من و تو و...) با سانسور شدید خبری، جعل اخبار و شایعه‌پراکنی، فرافکنی و ... مشغول وارونه‌نمایی حقایق و عوض کردنِ جای ظالم و مظلوم در فلسطین هستند. این رسانه‌ها مبارزان فلسطینی و در رأس آنها حماس و گروه‌های فلسطینی را (که در برابر اشغالگری، قتل عام، جنایتها و .. صهیونیست‌ها، از حقوق ملت فلسطین دفاع می‌کنند) ستیزه‌جو و تروریست می‌نامند؛ اما دولتِ اشغالگر، ظالم، جنایتکار و تروریستِ اسرائیل را مظلوم و قربانیِ ترور معرفی کرده؛ و تجاوز و نسل‌‌کشی‌اش را تحت عنوان حقِ دفاع از خود، توجیه می‌کنند. در همان روز هفتم اکتبر ( 15 مهرماه 1402) اخبار و گزارش‌های فراوانی درباره‌ی وحشیگری، کودک‌‌کشی، تجاوز به عنف، رفتار نامناسب با اسرا، کشتار غیرنظامیان و ... از سوی فلسطینی‌ها و لزوم رعایت حقوق بشر و پایبندی به قوانین بین‌المللی را پخش کردند. با گذشت زمان که جعلی بودنِ این اخبار افشا شد و قصابی مردم مظلوم فلسطین توسطِ غاصبانِ صهیونیست از سرگرفته شد؛ نه در این باره و نه درباره‌ی وحشیگری صهیونیست‌ها و نسل‌‌کشی در غزه و لزوم رعایت حقوق بشر و قوانین بین‌المللی دم نزده‌اند. چرا که در مهدِ دموکراسی! هرگونه نقد و افشای رژیم صهیونیستی و جنایاتش به بهانه‌ی یهودی‌ستیزی و مبارزه با تروریست‌ها (مردم و گروه‌های مقاوم در برابر اشغالگری و تجاوز و ستم) ممنوع است؛ و در صورت انتشار این گونه خبرها، خبرنگاران یا خبرگزاری مجازات خواهند شد.
به وضوح می‌بینیم که رسانه‌های غربی و اذناب منطقهای آنها به هیچ وجه پایبند استقلال، رسالت و اخلاق رسانهای نیستند؛ و تنها آنچه را که به دهنِ بزی(آمریکا،غرب و رژیم صهیونیستی) شیرین باشد، پخش می‌کنند. یادمان نرفته که در همین غرب بارها توهین به قرآن و پیامبرِ رحمت و جریحه‌دار کردن احساسات بیش از یک میلیارد مسلمان را تحت لوای آزادی بیان توجیه کرده و به سلمان رشدی (نویسنده‌ی کتاب سراسر افترا و توهینِ آیاتِ شیطانی) «جایزه‌ی آمریکایی آزادی بیان» و چندها جایزه‌ی دیگر اعطا شده است. سکوت و بعضا حمایت اکثریت رسانه‌های منطقهای در برابر نسل‌‌کشی غزه نیز، بسیار دردناک است.
در چنین فضای خفقان و سانسورِ رسانهای، شبکه‌ی خبری الجزیره4 یک‌تنه به اندازه‌ی تمام جهان در بازتاب اشغالگری، نسل‌کشیِ وحشیانه و مظلومیت ملتِ یتیم و تنهایِ فلسطین (بخصوص غزّه) نقش داشته و دارد. این شبکه با نور افشانی بر روی حقایق، چهره‌ی واقعی آمریکا، غرب و رژیم صهیونیستی را می‌نماید. به راستی در چنین فضایی پخش اخبارهای زنده، دقیق و لحظه به لحظه از ژنوساید(نسل‌‌کشی) فلسطینی‌ها بسان نیلوفری در مردابِ دنیای متمدن! امروز می‌باشد. آمریکا و رژیم صهیونیستی که تحمل شنیدن اخبار واقعی این نسل‌‌کشی را ندارند، به خلاف تمام قوانین بین‌المللی و حقوق بشری، در این مدت با بی‌شرمی و وقاحت تمام به صورت منظم و برنامه‌ریزی‌شده خبرنگارانِ جان برکفِ الجزیره را تهدید و شهید کرده‌اند. در طول 6 سال جنگ جهانی دوم تنها 69 خبرنگار کشته شدند و همچنین در مدت 56 سال گذشته در تمام جهان 104 خبرنگار کشته شده‌اند؛ اما در هشت ماه ِ گذشته تاکنون در غزه 154 خبرنگار شهید شده‌اند؛ که بسیاری از آنها به صورت عمدی و آگاهانه هدف قرار قرار گرفته‌اند؛ که به نوعی ژنوسایدِ خبرنگارانِ مستقل می‌باشد. خبرنگارانِ آزاده و شجاعِ الجزیره بهای آزادی بیان و استقلال را با خون خود و عزیزان پرپر شده‌شان پرداخت می‌کنند؛ چرا که قصابانِ صهیونیستی علاوه بر خبرنگاران به صورت هدفمند خانواده‌ی آنان را نیز هدف قرار داده و قتل عام می‌کنند.
این مدعیانِ حقوق بشر و آزادی بیان به خاطر ترس از افشای حقیقت و علنی شدنِ جعل و دروغ‌پراکنی‌های خود در حمایت همه‌جانبه از غاصبانِ صهیونیستی، به نسل‌‌کشی خبرنگارانِ حاضر در غزه و ممانعت از ورود خبرنگاران مستقل به آنجا بسنده نکردند؛ و در یک اقدام شرم‌آور فعالیت شبکه‌ی الجزیره را در سرزمین‌های اشغالی متوقف و تعطیل کردند. این مدعیانِ دروغینِ آزادی بیان و رسانه به خوبی سخن «سامانتا پاور»1 که نسل‌‌کشی در کامبوج را مستندسازی کرده است درک کرده‌اند که می‌گوید: «رسانه‌ها نمی‌توانند نسل‌‌کشی را متوقف کنند اما می‌توانند اقدام بدان را بسیار سخت کنند».
11ـ مردم آزاده و عدالتخواه جهان
مردم آزادیخواه و عدالتخواه در جهان (بخصوص آمریکا و غرب) علی رغم مانع‌تراشی‌ها، مخالفت‌ها و حتی سرکوب و بازداشت و صدور احکام قضایی، بارها و بارها علیه جنایات و نسل‌‌کشی رژیم اشغالگر و لزوم توقف جنگ تظاهرات کردند؛ که هنوز هم ادامه دارد.
در هفتمین ماه از نسل‌‌کشی مردم غزه علاوه بر مردم، دانشجویان آزادیخواه و مطالبه‌گرای آمریکا در 58 دانشگاه دست به راهپیمایی و تحصن زدند که پس از چند روز این اعتراضات گسترده‌تر شده و به دانشگاه‌های انگلیس، فرانسه، آلمان هلند و... رسید. این مردم آزاده علی رغم عدم اجازه‌ی تجمعات، آزادی بیان و حتی ورود نیروهای امنیتی با اسلحه به محیط‌های دانشگاهی و برهم زدن تحصن و سرکوب دانشجویان متحصن و بازداشت و دستگیری صدها نفر از آنان، اعتراضات خود را متوقف نکرده‌اند. با ادامه‌ی نسل‌‌کشی در غزه هر روز تظاهرات و اعتراضات آزادیخواهانه، عدالت‌طلبانه و شرافتمندانه‌ی گسترده از کفِ خیابان‌های اروپا گرفته تا محوطه‌ی دانشگاه‌های امریکا و اروپا را شاهد هستیم؛ دانشجویان و اساتیدی که با شرافت و شجاعت تمام تنفر و انزجارشان را از حمایت دولت‌هایشان از رژیم صهیونیستی و سرمایه‌گذاری و روابط علمی و فنی دانشگاه‌ها با این رژیم اعلان می‌کنند.
به جای مردم و دانشجویان مسلمان (عرب و غیر عرب) در پایتخت کشورهای عربی و اسلامی، غالباً مردم و نسلِ دانشگاهی آزاده2 در غرب‌اند که منادیانِ حقیقی «حقوق بشر» شده‌اند. جهانِ امروز فریادِ احقاقِ حقوق انسان‌های مظلوم فلسطینی را نه از صحنِ پارلمان کشورهای غربی، اتحادیه‌ی اروپا و کمیته‌ی حقوق بشر سازمان ملل، بلکه از فریادهای بدونِ بلندگویی می‌شنود که از کف خیابان‌ها و محوطه‌ی دانشگاه‌ها بلند است؛ فریادهایی که از میان انبوهی از نیروهای نظامی و تحت سیطره‌ی تدابیر شدید امنیتی به گوش می‌رسد.
12ـ برخی از روشنفکرمآبان و حامیانِ حقوقِ حیوانات و محیط زیست در ممالک اسلامی(عرب و غیر عرب):
روی سخنم با کسانی نیست که به دلیل ناآگاهی، عدم اطلاع یا دریافت خبر از رسانه‌های غربی و اذناب منطقهای آنان دریافت می‌کنند. مخاطبم کسانی هستند که پیگیر اخبارند و ژست روشنفکری به خود گرفته و در مورد مسائل مهم و روزِ منطقه و جهان، بخصوص جهانِ اسلام اظهار نظر می‌کنند. همان‌هایی که در ایام حکومت منتخبِ «محمد مرسی» در مصر مرتب درباره‌ی خطر اسلامگراها و خطر خشونت علیه زنان و کودکان و عدم رعایت حقوق بشر می‌گفتند و می‌نوشتند؛ و با بازداشت کاریکاتوریستی که کاریکاتورِ رئیس جمهور مصر را کشیده بود( علی رغم عدم رضایت «محمد مرسی» به این کار) صدای اعتراضشان نسبت به فقدانِ آزادی بیان و دستگیری نویسندگان و...گوش عالم را کر کرده بود؛ اما در برابر کودتای «عبدالفتاح سیسی» علیه حکومت منتخب مردمی که به کمک آمریکا، غرب، رژیم صهیونیستی و دولت‌های عربستان و امارات متحده‌ی عربی انجام شد؛ و همچنین درباره‌ی کشتار حدود شش هزار متحصن در میدان «رابعه» و زندانی کردن هزاران نفر و بستن تمام روزنامه و رسانه‌های مخالفِ کودتا و اعدامِ مخالفان و... سکوت اختیار کرده؛ و لبخند رضایت بر لبانشان نقش بسته بود. روی سخنم با همان‌هایی است که تا سه روز پس از عملیات «طوفان الاقصی» بدون توجه به چرایی این عملیات، علیه نیروهای مقاومتِ فلسطینی!، کشتار غیر نظامیان بخصوص زنان و کودکان، به اسارت گرفتن زنان و کودکان و افراد سالخورده و رفتار خشن با اسرا از سوی فلسطینیان سخن می‌گفتند؛ و درباره‌ی پایمال شدنِ حقوق بشر و قوانین بین‌المللی و لزوم رعایت حقوق بشر دوستانه نوشته و تحلیل می‌کردند. این حامیانِ حقوق بشر چرا در طول هشت ماهِ گذشته در برابر اشغالگری رژیم صهیونیستی و نسل‌‌کشی در غزه ( کشته و زخمی شدن حدود 130 هزار نفر که اکثریتشان زنان و کودکان‌اند) با انواع و اقسام سلاح‌های ممنوعه، عدم اجازه ورود مواد غذایی و تجهیزات دارویی و کمک‌های بشردوستانه به غزه و تخریب تمامی زیرساخت‌های آن و...، لگدمال شدنِ حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه و قوانین بین‌المللی توسط رژیم صهیونیستی و همچنین زیرپا گذاشتن قطعنامه‌های جدید شورای امنیت و سازمان دادگستری بین‌المللی لاهه و... دَم فرو بسته و سخن نمی‌گویند؟! آیا همگام با صهیونیست‌ها، آمریکا و متحدانِ غربی‌اش، این مردم مظلوم را انسان نمی‌پندارند؟
عده‌‌ای که تا دیروز دم از حقوق حیوانات می‌زدند و کار را به جایی رسانیده بودند که در برابر ذبح و قربانی کردنِ حیوانات، به نشانه‌ی خشونت علیه حیوانات، اعتراض کرده و ندای مبارزه با خشونت را سر می‌دادند؛ چرا امروز در برابر کشته و زخمی شدن مظلومانه‌ی بیش از 130 هزار نفر از مردم مظلومِ بی‌گناه فلسطینی ( که غالباً زنان و کودکانند) سکوت کرده و اعتراض نمی‌کنند؟! آیا این مردمِ بی‌پناهِ رانده‌شده را پست‌تر از حیوانات می‌دانند؟ بد نیست بدانید بنا به گزارش گاردین پارسال در ژاپن فردی را به علت زیر گرفتن کبوتری با ماشین و نقضِ قوانینِ حفاظت از حیات وحش دستگیر کردند؛ اما همین ژاپن و سایر اعضای «گروه هفت»3تاکنون نسبت به نسل‌‌کشی مردم مظلوم در غزه نه تنها اعتراض نکرده‌اند؛ بلکه از حامیانِ رژیم آپارتاید صهیونیستی هستند.
این افراد به محض کشتار فرد یا افرادی توسط مسلمانی (حتی اگر نام اسلام را هم یدک بکشد) فوراً با تعمیم آن، تروریست بودنِ مسلمانان و به خطر افتادنِ ارزش‌های اخلاقی و حقوق بشری را برجسته کرده؛ و بوقِ سرنای «اسلام‌هراسی»اشان گوش عالم را پر خواهد کرد؛ اما اگر همین کار را افرادی غیر مسلمان انجام دهند، نسبت بدان سکوت کرده یا آن را به دین و همکیشان وی تعمیم نداده و آن را با اختلالات روانی و... توجیه می‌کنند. همین رژیم اشغالگر صهیونیستی خود را دولتی مذهبی و یهودی می‌داند و در اقدامی نژادپرستانه اعلان کرده که اسرائیل متعلق به یهودیان است. مقامات عالیرتبه‌ی این رژیم و آمریکا بارها و بارها گرایش مذهبی خود را با زبان و شرکت در مراسمات مذهبی و پوشیدن کلاهِ مذهبی یهودیان اعلان کرده‌اند. این رژیم علاوه بر اشغالگری، زندانی و شکنجه‌کش کردنِ صدها فلسطینی و نسل‌‌کشی آنها بارها و بارها اقدامات و عملیات تروریستی (در چهار گوشه‌ی جهان) انجام داده است؛ و تمام قوانین حقوق بشری و بین‌المللی را زیر پا گذاشته است و... اما تاکنون این مدعیانِ آزادی و حقوق بشر درباره‌ی تروریسمِ یهودی یا تروریست‌های یهودی و یهودی یا صهیونیست‌هراسی سخنی نگفته‌اند!
این روشنفکرنماها نیز یا ناآگاهند و یا به عکس آنچه خود را می‌نمایند، ارزش‌های اخلاقی و حقوق بشری همچون آزادی، عدالت، کرامت ذاتی بشر، ظلم‌ستیزی و... در درون آنان نهادینه نشده و به صورت ابزاری از آنها استفاده می‌کنند؛ و در موضعگیری‌ها و قضاوتهایشان دارای معیارها و استانداردهای دوگانه‌اند.
متأسفانه تراژدی جگرسوزِ نسل‌‌کشی غزه همچنان در برابر انظارِ عمومی جهان و بی‌تفاوتی بسیاری از سازمان‌ها و حکومت‌ها ادامه دارد؛ و هر روز شاهد قتل عام صدها نفر از مردمِ مظلوم، آواره و گرسنه اما عزتمند و صابرِ فلسطین هستیم. روزهای آینده چهره‌های نقابدار و مزوّر بیشتری را در جهان نمایان خواهد کرد...
از خداوند مهربانِ مهروَرز صمیمانه خواهانم که شاهد برافتادنِ نقابهای دروغین و برچیده شدن ظلم و ستم و رهایی مظلومان از چنگال ظالمان در سراسر جهان بخصوص در فلسطین و ممالک اسلامی باشیم.
پانوشت‌ها:
1ـ سیاست‌مدار اهل ایالات متحده آمریکا است که در کابینه باراک اوباما، نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل متحد است.
2ـ هر چند حضور دانشجویان مسلمان( عرب و غیر عرب ) در این راهپیمایی و تحصن‌ها مشهود و غیر قابل انکار است؛ اما دانشجویان معترض مجموعه‌‌ای از کشورهای مختلف با ملیت‌ها و ادیان و مذاهب و مکاتب فکری مختلف می‌باشند.
3ـ گروه هفت (G7) یک سازمان بین‌دولتی متشکل از متشکل از هفت کشور اقتصاد بزرگ و پیشرفته جهانی است. کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا به اضافه اتحادیه اروپا (عضو غیرشماری) است. این گروه خود را متعهد به "جامعه‌ای از ارزش‌ها" می‌داند و آزادی، دموکراسی، حاکمیت قانون، پیشرفت و توسعه پایدار از اصول اساسی این کشورها محسوب می‌شود. از سال ۲۰۲۰ اعضای (G7)، اقتصادهای پیشرفته بزرگ صندوق بین‌المللی پول هستند و بیش از نیمی از دارایی خالص جهانی (بیش از ۲۰۰ تریلیون دلار) ۳۰ تا ۴۳ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی و ۱۰ درصد از جمعیت جهان (۷۷۰ میلیون نفر) را تشکیل می‌دهند ؛و اعضای آن، روابط نزدیک دوجانبه سیاسی، اقتصادی، دیپلماتیک و نظامی در امور جهانی دارند.
4ـ الجزیره، یک ایستگاه ماهواره‌‌ای خبری که در سال 1996 راه‌اندازی شد، مفهوم جدیدی از رسانه را به جهان عرب ارائه کرد که به مردم و مسائل آنها نزدیک است. الجزیره از طرفداران فراوانِ عربی و غربی برخوردار . موقعیت آن در صحنه رسانه‌های جهانی با پوشش برجسته جنگ آمریکا در افغانستان در سال میلادی 2001 و حمله آمریکا به عراق در سال 2003 تقویت شد و به موفقیتی بی نظیر دست یافت.
این مسیر پر از گل رز نبود، زیرا خبرنگاران زیادی شهید شدند، یا بدون اتهام دستگیر شدند، دفاتر نمایندگی آنان تعطیل شدند این کانال در سال 1996 راه‌اندازی شد و برای اولین بار عرب‌ها را قادر ساخت تا رقیبی واقعی ایجاد کنند. به کانال‌های بین‌المللی مانند "بی.بی.سی" و "سی.ان.ان". در سالهای اول، این کانال از پخش چند ساعتی(شش ساعت)، عبور کرد و بدون وقفه پخش شد و تمام قاره‌ها را تحت پوشش قرار داد. این کانال به سرعت ابتکار عمل را برای ایجاد وبسایت الجزیره نت برای همگام شدن با پیشرفتی که در زمینه رسانه با اهمیت و گسترش روزافزون اینترنت مشاهده می‌شود، به دست گرفت.
همزمان با موفقیت چشمگیری که این کانال به لطف پوشش انحصاری و پوشش موضوعاتی که برای چندین دهه به عنوان «تابو» به ویژه در جهان عرب بودند و سخن گفتن در مورد آنان ممنوع بود به دست آورد، گسترش یافت؛ و به یک شبکه رسانهای تبدیل شد. کانال‌ها و مراکز، از جمله: مستند، انگلیسی، الجزیره زنده، الجزیره برای کودکان، و الجزیره ورزشی (بعداً ورزش "ورزش")، مرکز آموزش و توسعه الجزیره، مرکز مطالعات الجزیره، سپس الجزیره. الجزیره آمریکا، الجزیره ترک و الجزیره بالکان و...
برنامه‌ها
الجزیره - علاوه بر پوشش خبری انحصاری و متمایزش - با پخش برنامه‌هایی که جهان عرب را فراگرفت، بر واقعیت سیاسی اعراب تأثیر گذاشت؛ برنامه‌هایی چون «بلا حدود»، «شاهد علی العصر»، «الاتجاه المعاکس»، «فی العمق»، «من واشنطن»، «ماوراء الخبر»، «الواقع العربی»، «حدیث الثورة»، «لقاء الخاص»، «لقاء الیوم»، «برنامج المرصد»، «عالم الجزیرة» و...
نظرات